مهاجرت یا فرار از خود
من گمان میکنم کسانی که از مکانی به مکان دیگر مهاجرت میکنند و وضعیتشان تغییری نمیکند افرادی هستند که در فهمیدن موضوعی دچار اشتباه شده اند. ان هم دلیل مهاجرت است. کسی که دلیل مهاجرتش نا مساعد بودن شرایط جغرافیای. و محیطی زندگی اش باشد شاید با مهاجرت به مکانی تازه مشکلش بر طرف شود، اما کسی که نمیتواند تشخیص دهد که شرایط نامطلوب و نا مساعد زندگیش نه حاصل شرایط جغرافیایی و محیطی که حاصل تصمیم گیری های غلط و انتخاب های بدش است، به هر کجا که مهاجرت کند عامل تولید شرایط بد را که خودش باشد با خودش همراه میبرد. او نمیداند که از شرایط بد بیرونی میتوان فرار کرد اما از خود گریزی نیست.
مهاجرت میتواند شرایط زندگی انسان را تغییر دهد. اما نه الزاما مهاجرت بیرونی که با سفر از نقطه ی الف به نقطه ی ب اتفاق می افتد. گاهی مهاجرت می تواند درونی باشد و با خواندن یک کتاب اتفاق بیفتد. گاهی مهاجرت میتواند در یک گفت و گو رخ بدهد و تو را به کل از دنیایی که قبلا در ان بودی بیرون بکشد و در دنیایی دیگر قرار دهد. گاهی مهاجرت با دیدن یک تصویر و تغییر دید گاه ما نسبت به زندگی اتفاق می افتد. گاهی حتی با خواندن یک بیت شعر مهاجرت میکنیم از زمانی به زمانی و از جهانی به جهانی.
مهاجرت بیرونی هم زمانی ارزشمند است که نهایتا منجر به تصمیمی برای مهاجرت درونی بشود وگرنه چیزی جز یک تغییر مختصات جغرافیایی نیست.
