چه کسانی نباید کتاب بخوانند.
قبلا شنیده بودم که میگفتند: "از کسی که تنها یک کتاب در کتابخانه اش دارد بترسید." اما امروز کسانی را میبینم که کتابهای زیادی در قفسه کتابخانه هایشان دارند ولی همچنان می ترسم با انها معاشرت کنم. ترس نه از روی وحشت که از روی اقتصاد زمان و منابع انرژی شخصی است. احساس میکنم اگر زمانم را و گوشهایم را و ظرفیت پردازش مغزم را در بودن با چنین افرادی به هدر داده ام. در ادامه ویژگی های بعضی از این کتاب خوان های حرفه ای را که برادرانه به کتاب نخواندن توصیه اشان میکنم ذکر می کنم.
1) بعضی از این دوستان کتاب میخوانند که کتاب خوان بوده باشند و به صفت اهل مطالعه بودن شناخته بشوند.
2) بعضی از این دوستان برای خودشان کتاب نمی خوانند. برای دیگران می خوانند. تا فرصتش را پیدا کنند همه انچه را به تازگی حفظ کرده اند برایت طوطی وار باز گو میکنند. و به زور می خواهند حفظیات خودشان را در سرت فرو کنند. به قول سعدی:
سعدی همه ساله پند مردم
میگوید و خود نمی کند گوش.
3) بعضی از این دوستان از اخرین کتابی که خوانده اند مدتها میگذرد. و دهان که باز میکنند معلوم می شود که 10 سال پیش تکلیف همه تحلیل ها و بررسی ها و قضاوت ها را با خودش روشن کرده اند و برای هر حالتی پاسخی متناسب دارند.
4) بعضی از این دوستان با خواندن چند کتاب خود را علامه دهر میدانند. و به واسطه کتاب خوان بودن خود را انسان تر می بینند نه صرفا فردی با دانش بیشتر. با ویژگی کتاب خوان بودن به دگران فخر می فروشند.
5) بعضی از این دوستان هم کتاب هایی می خوانند که دانش ناقص قبلی خود را محکم تر کنند. از نو خوانی فراری اند. از ترس این که مبادا با خواندن کتابی با اطلاعاتی جدید و بروز از ناحیه ی امن خود خارج بشوند.
خطاب به این عزیران میگویم نخوانید و نخوانید و نخوانید...
پی نوشت یک: شخصا داشتن ارتباط با یک فرد کتاب نخوانده و حتی بی سواد را به دوستانی با این ویژگی ها تر جیح میدهم. حد اقل اولی در خود بودن اصالت دارد.
پی نوشت دو: شما هم اگر ویژگی های دیگری می شناسید اینجا بنویسید.
