گوش و چشم مهمتر از دهان هستند

من تجربه خاصی در زندگی کمتر از سی ساله ام ندارم اما یک چیز را خوب میفهمم و معتقدم که این نکته را درست فهمیده ام. 

آن نکته ساده این است که گوش و چشم مهمتر از دهان هستند. یعنی کنترل گوش و چشم بسیار بسیار مهمتر از کنترل دهان است. 

یا به عبارتی در نگاهی کلی تر می توان گفت که ورودی های مغز ما(گوش و چشم و...) از خروجی های مغز ما یعنی رفتار و گفتار ما مهمتر است. به نوعی ورودی ها مقدمه ای برای کنترل خروجی ها است.  ما نمی توانیم در محیطی قرار بگیریم که در ورودی هایمان بد ببینیم و بد بشنویم و بد بیندیشیم ولی در خروجی هایمان خوب بگوییم و خوب عمل کنیم.

 اگر می خواهیم خوب بگوییم و خوب عمل کنیم باید خوب ببینیم و خوب بیندیشیم و خوب بشنویم. بنابراین کنترل ورودی ها بسیار مهمتر از کنترل خروجی هاست و حتی اسان تر نیز هست.