گاه نوشت های من، حسین طارمیلر

یادداشتهایی در باره ی زندگی، آرامش و غم زدایی

گاه نوشت های من، حسین طارمیلر

یادداشتهایی در باره ی زندگی، آرامش و غم زدایی

من؟ حسین طارمیلر. کسی که به دنبال فهم بهتر زندگی و جهان است . اینجا از هنر زندگی کردن می نویسم و مخاطب این وبلاگ قبل از هر کس خودم هستم. مینویسم تا بعدا فراموش نکنم و بدانم که قبلا در مورد مسایل چطور فکر میکرده ام.

دنبال کنندگان ۶ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «خواننده» ثبت شده است

سیاوش قمیشی

۳۰
ارديبهشت

از وقتی نوار های کاست بازار گرمی داشتن تا بعدها که سر و کله کامپیوترها و سی دی پلیر ها و انواع mp3 پلیر ها پیدا شد به اهنگ های سیاوش قمیشی گوش میکردم و هنوز هم گاهی اگر وقتی پیدا کنم گوش میکنم. سیاوش قمیشی از اون دست خواننده هایی هست که در هر دورانی از دردها مون خونده.  از همه دلتنگی هامون برامون خونده و هیچ وقت تو تنهایی ها تنهامون نذاشته.

از البوم تاک دنبالش میکنم. توی ترانه هاش احساس عمیقی از همذات پنداری رو تجربه کردم. با البوم فرنگیسش بی کسی های عاشقانه و رویایی یک نوجوان رو شبها قبل از خواب پرسه میزدم. با البوم نقابش با ترانه سرایی یغما گلرویی بیشتر به عمق تنهایی ادمها و خودم پی می بردم. با البوم قصه ی امیر تنهایی های یک زندانی رو زندگی کردم. وقتی بود که بچه بودم و دانشجوهای سیاسی رو دستگیر میکردن.با البوم رگبار هم لذت موسیقی راک رو میچشیدم هم لذت ترانه های ناب و عمیق رو. با طاقت بیار رفیق که سال 88 خوند دلداری بزرگی به همه کسایی داد که در جست و جوی ازادی تا پای جان پش رفتن.


برای ادمی مثل من که از هنر چیز زیادی سر در نمیارم تعریف کردن از یک هنرمند بزرگ شاید حق مطلب رو به درستی ادا نکنه. بهترین تعریف از سیاوش قمیشی گوش کردن به آثارش هست. لذتی که بعد از شنیدنش وجود داره به تنهایی از تمام گلماتی که من برای توصیفش بکار میبرم گویا تره.  سیاوش قمیشی در ترانه هایش زنده است. سیاوش قمیشی فقط یک خواننده نیست. یک سبک زندگیه.امیدوارم همچنان پایدار و برقرار بمونه و با ترانه هاش ما رو به دنیای خیال انگیز و رویایی ترانه هاش ببره.



  • حسین طارمیلر